Nieuw Zeeland 3

Vrijdag 25 -01
Na een heerlijk ontbijt in de stad en wat mooie foto’s geschoten van gebouwen, Dunedin is gesticht door Schotse immigranten, vertrokken we naar het schiereiland Otago. Helemaal op het eind van dit schiereiland is een prachtig natuurgebied waar albatrossen leven, zeeleeuwen en pinguïns. De route erheen was zeer mooi, aangekomen bij natuurpark Taiaroa Head, hebben we rondleiding geboekt. Na een kleine lunch vooraf aan de rondleidingen, kregen we eerst uitleg en een video over het leven van de albatrossen daar. Onder begeleiding van een verzorger gingen we een korte wandeling maken en iedereen moest stil zijn. We zagen een 3 tal albatrossen broeden en konden volop mooie plaatjes schieten, deze vogels kunnen een spanwijdte hebben van zo’n 3 meter.

Aansluitend kregen we een rondleiding naar de Armstrong disappearing kanon, voor de verdediging Taiaroa Head, werd in 1886 gefabriceerd en in 1889 geïnstalleerd. Dit kanon was een bijzondere kanon, het terugtrekkende onderstel maakte gebruik van een hand gepompte water-en luchtramsysteem, waarmee de kanon omhoog werd geduwd naar de schietpositie.

We kregen op een andere plek een rondleiding voor het spotten van pinguïns, helaas zaten ze niet op het strand, in twee kleine holen konden we er 2 zien zitten, maar je kreeg ze niet goed op de foto. Het waren blauw pinguïns, de kleinste van de wereld, ongeveer 30 cm groot. In totaal leven er nog zo’n 1700 pinguïns op het zuidelijk eiland, al met al niet veel meer. Je moet echt geluk hebben wil je ze zien, overdag zijn ze in het water en tegen zonsondergang komen ze weer aan land.
S ’Avonds hebben Peter en Ik heerlijk gegeten, een klein broodje hamburger, haha dus niet, was een super grote hamburger, maar zo lekker, alles was vers.

Zaterdag 26-01
Vandaag vertrokken we, wederom na een heerlijk ontbijt, richting de plaats Invercargill. Halverwege de reis namen we een andere route. Namen een mooie route langs de kust, i.p.v. de kortere route over de highway. Onderweg veel gestopt voor mooie vergezichten en uitzichten, tot 12.00 uur hadden we regen, in de middag werd het weer droog en de temperatuur steeg van 13 graden naar 24 graden. Onderweg hebben we ook op het zuidelijkste puntje gestaan t.o.v. Nederland, bij Slope Point, denk niet dat Peter en Ik verder zullen komen, anders moet je de oversteek maken naar de zuidpool, haha.
Op een van de stranden lag een zeer luie zeeleeuw, je kon er super dicht bij komen, zelfs bijna aanraken, Dat toch maar niet gedaan, want ze zijn niet ongevaarlijk en kunnen goed bijten en zelf redelijk snel voortbewegen. Vanaf het punt dat we de route naar de kust namen tot aan Invercargill, hebben we geen auto of voor ons gehad, is zo relax rijden en heerlijk je snelheid aanpassen. Tenslotte hebben we vakantie en genieten er volop van. We zeiden ook tegen elkaar dat hier in Nieuw Zeeland, waar je ook bent, stad of daarbuiten, alles zo schoon is, ziet geen vuil liggen. Daar kan zelfs ons kikkerlandje een voorbeeld aan nemen.

Lieve groetjes van ons, Peter en Ruud